-
1 sprzeciw|ić się
pf — sprzeciw|iać się impf v refl. (nie zgodzić się) to oppose vt [osobie, pomysłowi]; (zaprotestować) to object (komuś/czemuś to sb/sth)- stanowczo się czemuś sprzeciwiać to be strongly opposed to sth- sprzeciwić się władzy/czyimś rozkazom to go against the government/sb’s orders- sprzeciwić się czyjemuś wyjazdowi to object to sb’s leaving- „nieprawda” – sprzeciwił się ‘that’s not true,’ he protestedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciw|ić się
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский